00: Prolog "Przysięga Wieczysta"

   Szara mgiełka lekko napierała na szyby, była jednak na tyle gęsta, aby zasłonić czarnowłosego mężczyznę stojącego w oknie. On nie widział nic, po za tą szarą chmurą, a nawet jeśli na zewnątrz panowałaby piękna pogoda, widok za oknem nie napawałby optymizmem. Bowiem Spinner’s End nigdy nie należała do najczystszych dzielnic, a ów człowiek dobrze o tym wiedział. Mieszkał tu przecież  od trzydziestu ośmiu lat. Zasłonił pożółkłe zasłony i odwrócił się tyłem do okna.

  

    Mimo że, pomieszczenie było małe zmieściły się w nim kilka półek z książkami, fotel, stolik i obdarta, dwuosobowa sofa. Na ścianach nie wisiały żadne obrazy, a więc jedyną atrakcją mogłyby być odklejające się w wielu miejscach tapety. Z sufitu zwisał cienki kabelek, na którego końcu kołysała się zakurzona żarówka. Jej słabe światło sprawiało, że mały pokój wyglądał dość mrocznie. Na podłodze znajdowało się kilka dywaników w kolorze szarym, a może to tylko gruba warstwa kurzu, która przykryła te wykładziny. Jedno było pewne: pokój nie należał do najczystszych. Ale najwyraźniej czarnowłosemu to nie przeszkadzało. Spojrzał na dwa puste kieliszki stojące na stole. Przed chwilą odbył dość niespodziewane spotkanie z Narcyzą Malfoy i jej siostrą, Bellą Lestrange. Przyszły do niego w sprawie planu, jaki Voldemort wyznaczył synowi Narcyzy - Draconowi. Ku zdziwieniu Belli i jemu Czarny Pan wyjawił swe zamiary. Na początku była to banalna wymiana zdań pomiędzy nim a Narcyzą, później zaczęły się nużące pytania Bellatrix, na które oczywiście musiał odpowiedzieć, aby dała mu wreszcie spokój. Skończyło się jednak o wiele gorzej niż się tego spodziewał. Został poproszony o złożenie Przysięgi Wieczystej, której, jak wskazuje nazwa, złamać nie można, chyba że komuś życie obrzydło to tego stopnia, że byłby w stanie poddać się haniebnej śmierci zdrajcy. Chociaż… Byłoby to dobre rozwiązanie, bo i jemu życie nie raz dało w kość, ale on, w przeciwieństwie do innych, nie był tchórzem.

- Glizdogonie wyjdź- zwrócił się surowym głosem do niskiego człowieczka o szczurowatym wyrazie twarzy.

-  N-nie będziesz mi rozkazywał…- Peter Pettigrew skrzywił się dziwnie, ale nie spojrzał mu w oczy.

- Wynocha!- krzyknął mężczyzna tak głośno, że mały człowieczek przewrócił się i z lękiem wyczołgał się z pokoju.

     Severus Snape machnął różdżką, a drzwi zatrzasnęły się z hukiem. Jeszcze tego małego karalucha tu potrzeba. Nie kryjąc złości usiadł na starym fotelu i oparł podbródek na pięści.

  

     Miał na głowie mnóstwo zmartwień, mimo tego nigdy się nie skarżył. Wolał to zatrzymać dla siebie. Dobrze wiedział, że od życia nie można sobie zrobić urlopu i powiedzieć: „No, dobra więcej zrobić już nie mogę.”, ale czy nie dawał z siebie wystarczająco co wiele? Do tego Dumbledore cały czas prosił go o wykonywanie zadań, które samą treścią mogłyby doprowadzić człowieka do furii. Ale wykonywał je, robił to, co mu kazał, bo był mu wierny, bo to po jego stronie stał. Teraz też miał się z nim spotkać. Tylko dlaczego jego wciąż tu nie ma?

     Był jeszcze jedne powód, dla którego stał po stronie Dumbledore'a. Ten powód każdego dnia, gdy był już na skraju wyczerpania, dawał mu nadzieję, że robi dobrze i słusznie oraz działa na korzyść osoby, o której myśli codziennie i pamięta do dnia dzisiejszego i której nigdy nie zapomni.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ach, ten prolog miał wyjść dużo lepiej. Może za bardzo nie zachęca do przeczytania kolejnego rozdziału, ale chyba nie jest aż tak źle, co? :P Jeśli zauważycie jakieś błędy, to byłabym wdzięczna za wypisanie ich w komentarzu. Ale chciałabym uprzedzić, jeśli masz zamiar napisać coś typu: „Fajny blog.”, „Fajnie piszesz.” To proszę rozwiń trochę swoją myśl! Naprawdę, kto, jak kto, ale mnie strasznie drażnią takie komentarze.

Przepraszam, że musieliście tyle czekać, ale miałam pewne problemy z szablonem, ale nareszcie jest. Piękny prawda?<3 Wykonała go Christel zwana też Shy.  

Myślę, ze rozdział pierwszy pojawi się jutro lub pojutrze.

Zapraszam do komentowania.

            PS. Czy mógłby ktoś mi powiedzieć jak usunąć „Wyróżnienie”? W zakładce „o opowiadaniu” i kilku innych podkreśliło mi się na biało, a nic nie zaznaczałam.

Pozdrawiam:*